کاربرد مذهب در سیستم سیاسی

به طور کلی دو راه مهم برای جلوگیری از طغیان و شورش در مقابل یک نظام سیاسی وجود دارد. راه اول که منطقی به نظر می رسد و جوامع دموکراتیک در جهت نیل به آن می کوشند که همان ایجاد رضایت عمومی و احقاق منافع اکثریت جامعه و در حالت ایده آل منطبق شدن منافع خصوصی و منافع اجتماع. راه دوم سرکوب به دو روش فیزیکی و نظری، سرکوب فیزیکی که به کمک نیروی نظامی و... انجام می گیرد. وسرکوب نظری که تاثیرات مخرب تر و ماندگارتری دارد با وانمود کردن دولتها به برآوردن رضایت عمومی شروع می شود و در ادامه سعی به در اختیار گرفتن آرمانها و آمال مردم به وسیله ابزارهایی که هر حکومت در اختیار دارد، می کند تا بدین وسیله نیرو محرکه جامعه را در دستان خود داشته باشد و برای القای باورهای حکومت ابزاری مانند رسانه ها، دانشگاهها ومذهب مورد بیشتری استفاده قرار می گیرد. از این میان مذهب همواره نقش پر رنگتری دارد و اگر به شکل مطلوب حکومت در جامعه نهادینه گردد عاملی مهم در کنترل خواست های مردم است. به قول هابز اساس مذهب در ترس و اطاعت است که اگر این ترس از قدرت نامرئی مورد پذیرش همگان باشد مذهب و اگر مورد پذیرش عده قلیلی شود خرافات نامیده می شود که در هر دو صورت عده ای را ناخواسته ملزم به رعایت اصولی و عقایدی می نماید که می تواند مطلوب حکومت باشد. اما این ترس و سلسله قواعد چه کاربردی برای یک حکومت سرکوبگر دارد؟ عقل از ویژگی های خاص بشر است و به واسطه این نیرو انسان پرسشگر است و به دنبال جواب است، چرا جوامعی رو به جلو در حرکت اند وجوامعی در حال سقوط، چه عاملی سعادت بشر را رقم می زند، و همین طور انسان متوقع است و رفاه و آسایش بیشتری را طلب می نماید اما بنیانگذاران و قانون گذاران به دنبال حفظ مردم در حالت فرمانبرداری و آرامش هستند، آرامش که حکومت آنان را حفظ و فرمانبرداری که آنان را تصدیق می کند. بنابراین این بنیانگذاران تخم اعتقاد و قواعدی را در دل مردم می کارند و خود را مقام الهی در این مذهب می خوانند بین ترتیب به دلیل همراهی افراد مذهبی و عده ای خرافه پرست به اسم مردم سرکوب کل جامعه ساده تر می شود. اما این نظام مذهبی-سیاسی به دلیل تضادهای درونی و شکافهای عملی-اعتقادی متزلزل خواهد بود. این حکومت به یک کاریزمای خردمند و مهربان و صادق و گاهی مقدس وابسته است و این شخصیت با بروز جنبه های پنهان خویش، خود و حکومت خود را نابئد خواهد ساخت و دراین بین آنچه شهرت به خردمندی است با قبول دو امر متناقض مانند آزادی و قیود مذهبی و ... در هم می شکند، آنچه شهرت به صداقت را نابود می سازد سخن از باوری است که خود طبقه حاکم بدان باور ندارد مانند زندگی ساده، دوری از شهوات در گفتار و در عمل پول پرستی و شوترانی طبقه حاکم. آنچه شهرت به مهربانی را از میان می برد تضاد بین منافع مردم و حکومت و استفاده از قدرت در جهت سرکوب مردم و کشتار مردم. بدین شکل یک حکومت اقتدارگرا با گرایش مذهبی خود، باعث نابودی خویش می گردد چنانکه تا کنون هم چنین بوده است.

نامه

قریب یک سال است که در آن روز جا ماندم، روزی فراموش نشدنی، روزی که چوب خوردیم، روزی که اشک ریختیم، روزی که آه کشیدیم ولی ای کاش فقط همین بود؛ ای کاش زیر آسمان آبی، زمین سرخ نمیشد، ای کاش حزن ما و شوق آنان به هم گره نمی خورد، ای کاش چرایمان پاسخی داشت، ای کاش باری در دل آن آشک و آه امید هم بود، امید به همان فریادها که نه از خس و خاشاک که از خاک و ریشه اند، امید به آنان که آهنگ هماهنگ آزادی و عشق سر دادند و این سرود را پایانی نیست مگر رسیدن

من شکو فایی گل های امید م را در رویاها می بینم

و ندایی که به من می گوید:

گر چه شب تاریک است

دل قوی دار

سحر نزدیک است

جوک سال

گر چه این روزها خنده با ما غریبه شده ولی باز شاهکارهای صدا و سیما مردم را به لبخندی وادار میکنه. شهرام امیری، دانشمند هسته ای توسط نیروهای سی.آی.ای ربوده شده و تحت شدید ترین شکنجه ها قرار گرفته تا اینکه به مطالبی در جهت سیاست امریکا اعتراف کنه، که نمیکنه اما در کمال صحت ودر یک مکان آرام و دارای امکانات به ارسال یک فیلم افشاگرانه برای جهانیان می پردازه و معمای پیچیده ای را حل می کنه، با این وصف چند احتمال را بیشترممکن می دونم:

1-گوشهای ما از حد معمول درازتره

2-گوشهای دوستان افشاگر خیلی درازه

3-امریکا خیلی مهربونه که با یه اسیر اینطوری پسر خاله میشه

و شاید احتمالات دیگه وجود داره که به عقل من نمی رسه.

اصل حاکمیت در اندیشه سیاسی هابز

هابز در مهمترین اثر خود، لویاتان می گوید تشکیل جامعه مدنی و سیاسی بر مبنای رفتار عقلانی بشر است و هیچ ربطی به باورهای ماوراءالطبیعه ندارد که این اندیشه شاید به دلیل زمان زندگی او(قرن17) یعنی زمان شکوفایی علم جدید می باشد. پیش از رنسانس عموما دولت امری طبیعی می شناختند نه امری ساخته دست بشر ولی هابز اولین اندیشمندی است که به طور منسجم دولت را ساخته دست بشر معرفی می کند و نتیجه می گیرد که حکومت مبتنی بر رضایت افراد است.
هابز در لویاتان در ابتدا شرایط لازم برای رسیدن به امنیت و آرامش را بررسی کرده و بعد به بررسی ایجاد قرار داد اجتماعی و دولت مطلوب می پردازد، در این مرحله او ابتدا مفاهیمی مانند حق طبیعی، وضع طبیعی و قرارداد اجتماعی را تبیین می کند. او حق طبیعی را حق صیانت نفس می داند و زمانی را که در یک رقابت دائمی برای کسب قدرت بیشتر به جهت حفظ همین حق میگذرد را وضع طبیعی می خواند و این وضع با سپردن اختیار به گروه دیگری برای ایجاد امنیت و آرامش، که همان قرارداد اجتماعی به پایان می رسد. میتوان چنین نتیجه گیری کرد که در تفکر هابز حکومت نباید مطلقه باشد ولی نیاز به آن مطلق است.