واچمن یک اثر نوآر با تم سیاسی است که سازندگان آن می کوشند کاربرد خشونت وجنایت را در جلوگیری از خشونت بیشتر به نمایش در آورند و در یک اقدام آنارشیستی و فرا قانونی جهان در حال نابودی را نجات بخشند. دید ماکیاولیستی در این فیلم مشهود است و مولف در اجرای هدف، هر وسیله ای را توجیه شده می پندارد. زمان فیلم در دهه 1980 و پس از جنگ ویتنام و در بحبوحه جنگ سرد و ترس از جنگ اتمی است و فضای بی اعتمادی وخشونت در تمام مدت فیلم مشهود است اما زاک اسنایدر که قبلا ساخت فیلم 300 را بر عهده داشته واین فیلم را بر اساس نوول گرافیکی آلن مور کارگردانی کرده است در تیپ سازی ها چندان موفق نیست و کاراکترها چندان باور پذیر از آب در نیامده است، شخصیت های متعددی که در فیلم هستند هر یک تبلوری از انسانهای پیرامون ما می باشند. دکتر مانهتن یک ابر قهرمان فانتزی که در نهایت تسلیم سیاست بازی قدرتمندان می شود، آدری که با نبوغ خود سعی در نجات دنیا با استفاده از هر ابزاری که در دست دارد، می باشد، رورشاک که انسانی نا هنجار است و تن به سازش نمی دهد و خط کشی خوب و بد او مطلق است و شخصیتهای دن و لوری که منفعل اند و در برخورد با مسائل به اراده قدرت برتر از خود تن می دهند، شخصیتهای اصلی فیلم اند که در جامعه انسانی قابل رویت اند. چنانکه به لایه اول فیلم معطوف باشیم به یک اثر نوآر خوش ساخت سه ساعته روبرو هستیم که تجربه خوب خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر